مشتری

مشتری پادشاه سیاره ها

مشتری بزرگ بزرگ ترین سیاره ی منظومه ی شمسی جرم غول پیکر گازی شکلی است که اساسا از هدروژن تشکیل شده است. این سیاره به قدری غول پیکر است که اگر تمام سیاره های دیگر را رو هم بگذاری باز هم وزن مشتری دو نیم برابر وزن کل این سیاره هاست.

گردباد های عظیم 

لکه بزرگ قرمز در سطح مشتری گردباد دائمی است که قطر کره زمین است. اخترشناس ها از سال 1666 میلادی (1045 ه.ش) این گردباد را مشاهده کرده اند یک هفته طول می کشد تا این گردباد غول آسا در جهت خلاف عقربه های ساعت یک بار بچرخد.

پوشش زخیمی از ابر ها

جو عمیق و ابر آلود مشترب حدود 1000 کیلومتر است اما این سیاره مثل کره ی زمین پوسته ی سفت و سختی نداردد. سطح سیاره از لایه ی ضخیمی از هیدروژن و هلیم مایع تشکیل شده است.

چرخش سریع

باوجود آن که مشتری سیاره بسیار بزرگی است سریع تر از تمام سیاره های دیگر به دور خود می چرخد در واقع کمتر 10 ساعت یک دور کامل حول محورش می چرخد. این چرخش سریع موجب برآمدگی مشخص در ناحیه ی استوایی سیاره می شود.

توانا تر از انچه می پنداشیم!

دانشمندان تصور می کردند کاوشگر فضایی گالیله ماموریتش در سال 1997(1376ه.ش)به پایان می رسد. اما در کمال شگفتی این کاوشگر تا سال 2003(1382ه.ش)به حیات خود ادامه داد:این کاوشگر در طول 6 سال خدمت پیوسته توانست اطلاعات بسیار زیاد درباره ی مشتری و قمرهایش در اختیار ما بگذارد. 

باورنکردنی اما واقعی :

1-قطر مشتری حدود 1 میلی متر در سال کم می شود زیرا این سیاره بر اثر جاذبه خاصش منقبض می شود. این پدیده موجب آزاد سازی انرژی است در نتیجه میزان میزان گرمایی که مشتری تولید میکند بیش از گرمایی است که از خورشید دریافت میکند.

2-اگر سیاره مشتری بزرگ تر از اندازه ی کنونی اش بود  واکنش های هسته ای داخل هسته اش آغاز میشد و این سیاره را به ستاره ای دو برابر خورشید تبدیل می کرد.